[24]
|
Erreferentzia: |
19571 |
Dokumentu mota: |
Artxibo-dokumentua Data: 1954 |
Ezaugarriak: |
Roman Irigoien: "Nik zer ez egin, zer ez eman...?" / Milla euskal-olerki eder / Aita Onaindia / Itxaropena, 1954 / 1076-1077 orr. |
Oharrak: |
Literatura, poesia.
"ERROMAN IRIGOIEN
Altza’ko sendagile jator onek be ez dausku erbal adi-erazten bere biotz ondo piña. Ez dogu oraindik ezagun euskal-sailean, baiña neurtitz onetan ezti-uler-errez ta txukun agiri da. Beraz, onelako lan goxoak egiteko ba-dau zura, ta zura euki ezkero, lanabasak egin al. Begiz ugari.
927. NIK ZER EZ EGIN, ZER EZ EMAN…?
I
Aurtxo txiki bat nintzala Jaunak
Ama zerura eraman,
Ta zenbat maite nindun, tamalez,
Jakiterik ez det izan.
Itz eder, xamur, kuttunak bada,
“Ama” lenendik lurrean.
Seaskan asi ta ill arteraño,
Gora-bera guzietan,
Danok bere izen goxoa beti
Ezpain eta biotzetan:
Estu-aldian laguntza eske,
Pozgarri zorionean.
Nik ere ba-nun maite ninduna…
Bere irudirik ez nigan…
Amaren laztan bategatik, nik
Zer ez egin, zer ez eman…?
II
Irakasle ta lagun… ¬—ama zer
Ez, bizitzako bidean?—:
Zenbat otoitz ta kontu ikasiak
Bere altzo epelean…
Lenengo aldiz Jauna artu bear,
Eta an ama aldamenean
—Geroko musu ura jasota
Dago oraindik biotzean—.
Egundo aztu litezke, etxetik
Erbestetu bearrean
Amaren malko ta besarkada
Ta “agurrak” ate aurrean…?
Amaren babes goxoa gabe
Azi nintzan, ilun-pean…
Amaren ipui bategatik, nik
Zer ez egin, zer ez eman…?
III
Ama oraindik bizi dutenak
Etxeratzen diranean,
Zenbat naigabe uzten dituzte
Bere atean ikustean…
Ezagutu-ta, il ba’zaiote…
Gaizki diot, nere ustean
Ezagutu dan ama egundo
Iltzen ez da semeagan:
Biotzez deitzen diotela, antxe
Aurkezten da bat-batean,
Ta len bezela laguntzen die
Neke ta poz-aldietan.
Nik zerura arte ezin ikusi…
Zer ustasun bitartean!
Zu ikustearren, ene ama, nik
Zer ez egin, zer ez eman…?
IV
Seme ta alaba kutun-kutunak:
Aurrak zeraten artean
Jakiterik ez dezute zenbat
Ontasun dagon amagan.
Nik ere ez orain arte askorik
Nerea nolakoa zan.
Orain bai, orain zuen amatxo
Zuekin dabilenean,
Begiak argi ta arpegia alai
Musuka ta jolasean,
Seaska aurrean egun eta gau
Sukarrak menderatzean…
Pixka-banaka ikasia det
Zenbat maitatzen ninduan.
Ama luzaro dezazuten, nik
Zer ez egin, zer ez eman…?" |
| |